CELTMAN! 2024 - What a journey!

20 juni 2024 | Carola

Ik hoor het mezelf nog zeggen... "Een hele Xtreme? Nee, dat zie ik mijzelf echt niet doen." We waren op Corfu, waar René diezelfde dag een geweldige prestatie wegzette en de XTRI Greek Hero won. Ik zelf had in de maand ervoor mijn eerste Xtreme ervaring op gedaan in Montenegro, bij de Black Lake Solo Point Five (een halve Xtreme triathlon). René zijn overwinning op Corfu triggerde me blijkbaar toch dusdanig, dat ik me nog geen dag later inschreef voor de ballot van de Celtman.

De Celtman is één van meest populaire Xtreme Triathlons van XTRI, waar je voor ingeloot moet worden om mee te doen. Stiekem wisten we eigenlijk wel, dat de kans dat ik ingeloot zou worden vrij groot was. Er wordt namelijk gestreefd naar een percentage van 25% vrouwelijke deelnemers en (how strange..) zijn er veel meer mannelijke triathleten die zich inschrijven voor dit soort wedstrijden dan vrouwelijke. Ongeveer een week later was mijn lot bezegeld: "Congratulations! You have succesfully registered to CELTMAN! Extreme Scottish Triathlon 2024 (XTRI World Tour)".

Ik ben met regelmaat voor gek verklaard. "De Celtman als je eerste full distance triathlon?! Kun je niet beter beginnen met Almere of iets?". Begrijpelijke reactie, maar ik had mijn zinnen gezet op de Schotse Highlands en tja, waar je mee omgaat raak je nou eenmaal mee besmet...

Zwemmen

3.4 km zwemmen van Inverbain terug naar T1 in Shieldaig. Het water was 11 graden. Koud, maar daar had ik me op ingesteld. Jellyfishes? Ongetwijfeld aanwezig. Er werd gesproken van een ‘outgoing tide’, wat zou betekenen dat we grotendeels tegen de stroming in zouden zwemmen. De zwemstart was om 5AM. Dat moment in het ‘sheep shit field’ onder het brandende Celtman logo met de traditionele Schotse muziek, was magisch! Het zwemmen ging me goed af en ik kwam na 1 uur en 5 minuten (licht zwalkend) het water uit in Shieldaig.

Fietsen

200 km met 2300 hoogtemeters. Je kan zeggen wat je wilt, maar 200 km is gewoon een eind. Maar daar heb je voor getraind. De weersomstandigheden met fietsen waren dik prima, de route was schitterend en het continu zien van mijn super supportteam (René en mijn tweelingzus Samantha) maakte dat de kilometers voorbij vlogen. De laatste 30 km voelden mentaal lang, maar ik was bijna bij mijn favoriete onderdeel aangekomen. En ik hoorde René zijn woorden in mijn hoofd: aan alles komt een einde.  

Lopen

42 km met 1500 hoogtemeters. Hier zou het onderscheid gemaakt gaan worden tussen het felbegeerde blauwe shirt of witte shirt. Om het blauwe shirt te halen, moet je binnen 11 uur bij T2A (18 km op het loopparcours) zijn, onderaan de Beinn Eighe. Van te voren wisten we dat het spannend zou worden of ik dit zou halen. Maar ik lag op schema en het lopen is doorgaans mijn sterkste onderdeel. Desondanks vielen de eerste 5 km van het lopen ontzettend tegen. Het pad (als je het al zo kon noemen), was enkel- (en soms knie)diep in de modder en ik kon er amper lopen, laat staan hardlopen. Ik wist dat het pad vervolgens heuvelopwaarts zou gaan en de moed zonk me in m’n schoenen. Eenmaal bovenaan de heuvel kwam de regen met bakken uit de hemel en ik besloot er alles aan te doen om vóór 4PM bij T2A te zijn. De laatste 3 km tot T2A waren asfalt en ik had 14 minuten over. Diep in het rood, hartslag maximaal. Maar ik haalde het op de minuut!! De beloning was het zo waard: 16 schitterende kilometers over de extreme Scottisch munros samen met René. Oprecht Xtreme waardig. Na 5 uur kwamen we de bergen uit en mocht ik de laatste 8,5 km terug naar de finish Torridon samen met Sam uithobbelen. Ik kan niet in woorden uitdrukken hoe waardevol en bijzonder het voor mij voelde om naast René, ook mijn tweelingzus deze dag erbij te hebben.  

Wat een geweldige reis is het geweest. De maanden van voorbereiding zijn achteraf voorbij gevlogen en hoewel de lange trainingsweken (soms van 20 uur) soms voelden als een 2e baan, heb ik er ontzettend van genoten. Heel indrukwekkend en inspirerend om te voelen hoe je lichaam met de dag sterker wordt. Dit smaakt zeker naar meer!