“Alles in eigen hand”

17 april 2024 | John

De trainingsopbouw is voor sommigen van de vereniging nog in de opbouwfase, tegelijkertijd was daar het eerste startschot van het seizoen in het frisse zwembad van Arnhem. Direct een team time trial, best een lastige discipline om het seizoen mee te openen. Met de gelegenheidssupport van het 1e divisieteam (Jeroen, Lennart, Bryan, René) en de Dordrechtse Eendrachts Combinatie (Redmer, Björn, André de Geus, Albert) schoot ons 3e divisieteam na een fel fluitje weg in baan 3.

In de weken hiervoor werd ons M*A*S*H-team (Mario, Amir, Simon, Henk-Jan) van alle kanten voorbereid op Arnhem. In de laatste drie zwemtrainingen was -met goedkeuring van de dienstdoende trainers- tijd ingeruimd om verschillende samenwerkingsvormen te oefenen: het treintje,de V-vorm, de harmonica. Mario testte zijn spiksplinternieuwe pak, op Amir werd druk uitgeoefend om vanwege de snelheid zijn baard er af te scheren. OK, het was kort dag, maar op de dinsdagavonden waarop het kon, werd er als team gefietst. De fietsparcourskennis van teamcaptain Edgar en de Arnhemse heuvellandervaringen van Mario zorgden voor een uitgebalanceerd plan van 20 kilometer trappen tussen heel blijven en kapot gaan. De donderdag voor de wedstrijd simuleerde übercoach Albert nog aan de zwembadrand op de sportboulevard met bidons en pullbouys het ‘draaien’ van de mannen tijdens dit fietsonderdeel. Die aandachtige koppies na negenen ’s avonds gaven aan dat het goed zat.

Weg voor 475 meter zwembadwater…, bleek er nog een verdwaalde zwemmer van een vorige serie aan zijn schoolslag te beginnen??? Met een waterpoloër als eerste zwemmer zou dat geen probleem moeten zijn, maar onhandig werd dit wel. Het ritme was even weg en mede daardoor kon Henk-Jan niet aangehaakt blijven. Met een tweede zwemtijd overall in de 3e divisie zuid vlogen de eerste drie mannen de wisselzone in.

Tsja, wisselen is ook een onderdeel van de triathlon. Discussie vooraf was het wel/niet aandoen van sokken. Voor wisselkoningen als Albert en Irvin is dit niet eens een discussiepunt. Henk-Jan heeft sinds vorig jaar al geen sokken meer. Het schijnt dat hij zelfs naar zijn werk blootsvoets zijn schoenen inglijdt. Captain Taale over de wisseltijden: “Een verbeterpunt (…) als ik kijk naar de snelle wisseltijden van Henk-Jan en veel andere 3e divisie teams, zie ik dat een tijdwinst van een minuut zonder veel inspanning gerealiseerd had kunnen worden. Want de eerste wissel zou minimaal dertig seconden sneller kunnen, en de tweede zéker 20 tellen vlotter.” “Hij heeft de sokken erin” duidt in de triathlonwereld schijnbaar niet op iemand die haast heeft.

Met gezwinde spoed begonnen de eerste drie mannen aan de Arnhemse heuvels. Vooraf vanuit de captainsbriefing alles doorgesproken. “Een listig parcours met twee krappe keerpunten inclusief hoogteverschil.” Teamcaptain Taale kon niet genoeg benadrukken dat dóórfietsen, alles geven, maar in de bocht door de hekken heen vliegen geen goed plan was. Op het moment dat Edgar dit uitlegde keken de dames van Hellas hem ietwat meewarig aan. Zij zagen namelijk een man steunend op krukken iets vertellen over heel blijven.

Met 34 gemiddeld ging het redelijk lekker. Achteraf leek er best wat meer in gezeten te hebben. Toch is dat zoeken naar wat een ieder aankan. Hier zijn we door het in het echie te doen, weer een stukje gegroeid. De bandjes nog dichter naar elkaar toe, nog net iets boven je CP als je op kop rijdt, durf af te geven als het even niet gaat.. Vanaf de (stuw)wal gezien is dat makkelijk gezegd. Op de fiets moet je het in teamverband maar even doen.

Dat het samenwerken, goed praten en voor elkaar alles geven de gemiddelde snelheid omhoog brengt staat uiteraard buiten alle discussie als je kijkt naar de teamuitslagen op individueel niveau. Nergens bij het fietsen zie je iemand binnen een team die drie minuten sneller was dan zijn overige teamgenoten. Andersom zie je dat bij best veel teams wel.

In goede vorm onverhard omhoog zag er erg goed uit. Door de rollende start -waarin wij vanuit onze late starttijd vrij achter in het veld aan een inhaalslag waren begonnen- kon je als toeschouwer mooi zien hoe sommige teams heuvelop door het ijs zakten. Simon, Mario en Amir leken hier gewoon veel over te hebben. Bijna als drie flegmatieke Joegoslavische tennissers flanerend langs de terrasjes aan de kust van Istrië. Daarachter een bikkelende Henk-Jan die in de achtervolging bleef strijden voor de puntjes in het teamklassement. Alle kleine beetjes helpen tenslotte.

Aan de finish was het wachten op de uiteindelijk klassering: 14e in onze seizoensopening. Een verdienstelijk debuut voor Amir in de Sportzot 3e divisie Zuid, een zeer fitte herstart voor Simon en een mooie dag voor vader Henk-Jan die eerder op de dag zijn zoon Arend in zijn nieuwe swimsuit na twee baantjes zag versnellen richting een mooie klassering bij de jeugd.

Aanvoerder Mario: “We hebben alles dus nog in eigen hand. Niets gewonnen, niets geronnen.”

Volgende afspraak: zaterdag 15 juni de sprint afstand in Oss.

Uitslag Arnhem voor TVD4, klik hier.