INFERNO TRIATHLON 2017
30 augustus 2017 | Marcello
Ik was blij verrast toen ik in het voorjaar het volgende bericht kreeg;
Andre; Die Inferno tri, zou ik dat ook kunnen?
Ikke; There is only one way to find out!
Andre; Ok, Ik zal er over nadenken.
Ikke; Inschrijven werkt beter…just do it!
De rest is eigenlijk een mooie geschiedenis. Na een mooie MTB driedaagse in het Zillertal (8500hm) met Paul en Andre eind juli, stonden we vol vertrouwen aan de start aan de Thunersee in Zwitserland. Zwemmen ging bij alle drie ok, alleen de exit van Andre was wat ongelukkig met als gevolg een hele dikke grote teen. Gelukkig heeft hij een schoen van Bassie kunnen lenen :-)
Door het iets mindere weer op de wedstrijd dag was het majestueuze Jungfraumassief helaas niet zichtbaar. Wel fijn dat we de dagen ervoor wel van deze indrukwekkende omgeving hebben kunnen genieten.
Onze enthousiaste support crew was er voor ons van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat na de finish en beyond, echt super! Op veel plaatsen stonden ze ons aan te moedigen en gaven ze onze posities door. Het fietsen over de diverse colletjes ging goed, en de afdaling op de MTB was echt super. Paul en ik hadden er bij de start van de bergloop erg veel zin in maar na 3u lopen/wandelen was het beste er bij ons wel vanaf. Maar na 13u sporten super blij en voldaan over de finish op de Schilthorn/Piz Gloria (bekend van 007 "On Her Majesty's Secret Service")
Bij de start van de bergloop bleek Andre op ongeveer op 40min achter ons te zitten. Omdat je er totaal max. 14u over doen was het best spannend of hij op tijd de finish zou halen. Vol spanning hebben we uitgekeken naar een glimp van onze vriendelijke reus. Op 30min. voor de dead line zien we hem door de mistflarden heen aankomen. Omdat het laatste stuk echt heel stijl is duurt het nog even, maar na 13:43 stapt hij vermoeid en emotioneel de finish over.
Super trots en blij genieten we nog steeds na, en vraag nooit "zou ik het kunnen?", want dan weet je het antwoord ;-)