terugblik: Ironman Kalmar 19-8-2017
29 december 2017 | Fenna
Na vorig jaar in Kopenhagen had ik de smaak te pakken, en me in 2016 nog ingeschreven voor Ironman Kalmar.
Maar niet alleen... maar met Erik (Voskuil), Wim Derks, Ron Schop, Johan Moree en Tim (vriend van ons).
Op 19 augustus was het zover en gingen we los in Kalmar, een historische stad gelegen aan de zuidoost-kust van Zweden.
Met 2700 deelnemers begonnen we in een lange sliert aan de 3860 meter zwemmen, in een havendeel van de stad. Dit was best pittig in het open zeewater, vooral door de harde wind waren er pittige golven.
Dit deel ging vlot en na 1.22 was ik het water uit, om aan het fietsdeel te beginnen; een ronde van 181 km. Bestaande uit 2 lussen; 1 op het prachtige eiland Öland en het platteland boven Kalmar.
Het waaide flink (wk 5-6 ) en dat maakte het fietsen soms zwaar, volle bak tegen maar ook deels wind in de rug. Overal waren er mensen langs het parcours om ons aan te moedigen, zelfs bij de meest afgelegen boerderijen zaten gezinnen langs de kant met pollepels op emmers te slaan enz, fantastisch!
Na het fietsen begon ik aan de marathon; het laatste en zwaarste onderdeel van een Ironman. Helaas kreeg ik al in de eerste km's last van een oude blessure en had veel pijn. Even er aan gedacht om zelfs uit te stappen, maar al snel besloten dit niet te doen; now way! Het is en blijft een mentaal spel, in dit deel moet je echt sterk zijn en blijven.
Na wat afwisselend wandelen en hardlopen en een paar paracetamols, ging het gelukkig deels weg en kon ik redelijk hardlopend verder. Het loopparcours bestond uit 3 rondes van 14 km door en rond Kalmar, en weer overal bewoners en toeschouwers die je het gevoel gaven dat je een popster was; dit heeft mij onwijs geholpen om door te gaan!
De finish was op een groot plein, waar een paar duizend mensen op tribunes en achter dranghekken stonden te juichen; wat een feest was dat. Ik heb de laatste paar honderd meter niks gevoeld, op zo'n moment loop je op rozen.
Misschien is het jammer dat mijn plan (snellere tijd) niet is geslaagd, maar ondanks alles ben ik extra trots blij dat ik kon doorzetten en gefinished ben.