Trainingsweekend

24 april 2016 | Richard N

Ik wist het niet: volgens niet verder vastgelegde huisregels zorgen de newbies van het trainingsweekend voor een kort verslag. Of er sancties zijn weet ik niet en hoef ik ook niet te weten. Hier mijn geheel vrijwillig relaas van het gezellige en sportieve weekend van de TV Dordrecht.

Volgens buienradar zou het een nat weekend worden maar dat houdt de echte buitensporter natuurlijk niet tegen. Dus geen last minute afmeldingen en alle huisjes vol bezet. Vrijdagochtend was er een hartelijk ontvangst en onder het genot van een heerlijk stukje Limburgse vlaai (niet het laatste stukje vlaai dat weekend) werden wat praktische en veiligheidsdingetjes doorgenomen. Veiligheid is zo belangrijk dat het dragen van een helm tijdens de autorit al werd gewhatsappd. Veel rust was er niet in de benen. Daarom snel omkleden en beginnen met een koppeltraining.

Het weer was ons goed gezind (buienradar?). Het zonnetje scheen lekker. Voor de koppeltraining was er een heerlijk rondje voor het fietsen uitgezocht en een paar looppaden met verschillende stijgingspercentages. Een geweldige opwarming voor het weekend. Niet alleen het fietsen en lopen, maar uiteraard om weer lekker bij te praten.

Bij terugkomst op het park konden we de huisjes in. Uiteraard werden de fietsen schoon gemaakt. Oké niet door iedereen, maar de echte zorgzame weten dat goed onderhouden materiaal belangrijk is. Na een verkwikkende douche en een paar biertjes/thee/sap/chips/nootjes heerlijk in het zonnetje gingen we eten. Het was (zoals ons newbies was verteld) een vertrouwd adres: De Buitenlust. We hadden een aparte ruimte van de andere bezoekers. Of dit was door eerdere ervaringen van uitbater met TVD is mij niet bekend. Ik houd het er maar op dat dit het beste was voor alle partijen. De maaltijd was gezellig en lekker. Ik denk dat iedereen zich had ingehouden tijdens de koppeltraining, want er was nog voldoende energie over om flink wat leven te maken. Dirk was net op tijd voor het voorgerecht, Sander voor het dessert en Coen voor de laatste borrel. Het was vrijdagmiddag erg druk op de Brabantse wegen. Jammer.

Na het diner was het in sommige huisjes nog lang licht.

Voor de zaterdag stond een fietstocht op het programma. Door de regen werd er wel wat geïmproviseerd.  Althans zo moest het lijken. De tot 2x  ‘toevallig’  overstekende koeien (voor de maximale Limburg beleving) konden geen toeval zijn. Dit was minutieus voorbereid. De lekke band vlak voor de koeien was gewoon in scene gezet omdat we anders te vroeg bij de koeien zouden zijn.
Droog hebben we het helaas niet gehouden en het aantal doelkilometers werd niet gehaald. Uiteraard mede door de een iets langere stop onder het genot van een cup-a-soup, vlaai, stokbrood gezond, kippenbouillon, koffie. Jammer dat de fanatieke dames onze aanmoedigingen vanuit het café niet opgemerkt hadden. Sta je daar toch voor niks achter het raam je best te doen.
Zoals gezegd hebben we niet heel veel kilometers gemaakt. Ze waren wel intensief. Na de aanloopkilometers met kleinere beklimmingen was de Camerig de eerste echte serieuze klim die we op volle snelheid deden. Daarna flink doortrappend de Vaalserberg op. Flink betekend: op maximaal vermogen. Nadenken is niet nodig, al het bloed moet naar de benen. Tijdens die klim vroeg ik me stiekem wel af wat met trainingsweekend nu eigenlijk echt bedoeld wordt. Is het een weekend waarin getraind wordt of is het een weekend waarvoor getraind moet worden? Ik weet het nog steeds niet. Tijdens het fietsen ook nog wat Amstel Gold rijders aangemoedigd. 240 km fietsen met dat weer dwingt toch zeker respect af.

’s Avonds een nieuw adres voor het diner geprobeerd: de Zwarte Madonna. Het bleek een goede keuze te zijn. Op loopafstand en een lekker eenvoudig keuken. De inrichting was wel even wennen. Een koorknaapje wat vanuit de biechtstoel toezicht houdt kom je niet vaak tegen. Omdat wij ook wat privacy wilde, hebben we het biechtstoel gordijntje toch maar dicht gedaan.

Op zondagochtend stond een zwemtraining op het programma. Helaas heb ik daar door een blessure niet aan meegedaan. Volgens betrouwbare bron werd er zeer serieus en intensief getraind. Voor een vereniging als de onze heel logisch. Ikzelf vond het wel jammer dat de glijbaan en het bubbelbad niet gebruikt werden, een beetje plezier tijdens zo’n weekend lijkt me toch ook niet verkeerd. Maar ja, een triathlon doe je niet zomaar, dat is serious business.

Na het ontbijt kwam de verassing. Het had het thema ‘rondje om de kerk’. Het principe was simpel: men fietst naar de kerk, doet de wissel en rent 2 rondjes om de kerk, daarna weer op de fiets en op naar de volgende kerk. Plezier verzekerd. Er zijn heel veel kerken in Limburg en gelukkig hebben we ze niet allemaal gedaan. Dit fiets festijn werd verder gelardeerd met het toeschouwen en aanmoedigen van de profs die de Amstel Gold Race aan het rijden waren.

Het weekend werd vervolgens afgesloten zoals het begonnen was: met een vlaai en veel gezelligheid.

Activiteitencommissie, heel erg bedankt voor het organiseren van een geweldig weekend. Ik heb het heel erg naar mijn zin gehad. Of zoals anderen het o.a. zeiden: “Het waren 3 fantastische dagen” en “Mooi cluppie bij elkaar”.